Kalendarium życia O. Ignacego
17 II 1898 – urodził się w Szadłowicach koło Inowrocławia. Syn Jakuba i Katarzyny z Pawlaków
1904-1908 – uczęszcza do szkoły elementarnej w Szadłowicach
1905 – bierze udział w strajku dzieci szkolnych
1908 – podejmuje naukę w gimnazjum w Inowrocławiu
II 1917 – uzyskuje świadectwo dojrzałości
III 1917 – wstępuje do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu
III 1917-XI 1918 – przebywa na studiach teologicznych w Münster i Fuldzie
19 II 1921 – otrzymuje święcenia kapłańskie z rąk ks. bpa W. Kloskego w Gnieźnie
1 III 1921 – zostaje skierowany do pracy duszpasterskiej w Farze Poznańskiej
VII 1923 – odwiedza ośrodki polonijne w Saksonii i Bawarii
II 1924 – otrzymuje nominację na prefekta Seminarium Nauczycielskiego w Poznaniu
VII 1924 – pracuje wśród Polaków w Hesji
VII 1925 – uczestniczy w pielgrzymce do Rzymu
VIII 1926 – z ramienia Urzędu Emigracyjnego wizytuje ośrodki polonijne w Danii
VII 1928 – pracuje wśród Polaków w Rumunii
V-IX 1929 – z polecenia ks. Augusta Kard. Hlonda, Prymasa Polski, przeprowadza wizytację ośrodków polonijnych w Brazylii, Argentynie i Urugwaju
V 1930 – uczestniczy w Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Kartaginie
VI 1930-VI 1931 – z polecenia ks. kard. Augusta Hlonda, Prymasa Polski, przeprowadza ponowną wizytację polskich ośrodków emigracyjnych w Brazylii, Argentynie, Urugwaju i Paragwaju
22 VIII 1931 – ks. kard. August Hlond, Prymas Polski, proponuje współpracę przy zakładaniu nowego zgromadzenia zakonnego dla duszpasterstwa emigracyjnego
XII 1931-II 1932 – zwiedza wzorcowe ośrodki zakonne w Niemczech i Włoszech
22 VIII 1932 – otrzymuje błogosławieństwo ks. kard. Augusta Hlonda, Założyciela Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej, na rozpoczęcie nowego dzieła w Potulicach
23 VIII 1932 – przybywa do Potulic – początek istnienia Towarzystwa Chrystusowego
15 X 1932 – rozpoczyna nowicjat wraz z innymi nowicjuszami
16 X 1933 – składa pierwsze śluby zakonne na ręce Założyciela ks. kard. Augusta Hlonda, – zostaje mianowany Przełożonym Naczelnym Towarzystwa Chrystusowego w Potulicach
25 III 1935 – składa śluby wieczyste na ręce Założyciela kard. A. Hlonda
XII 1936 – bierze udział w Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Manili na Filipinach
31 X 1937 – otwiera Dom Studiów Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu
III 1938 – uczestniczy w Kongresie Polaków w Berlinie
V 1938 – bierze udział w Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Budapeszcie
20 XI 1938 – wizytuje placówkę Towarzystwa w Estonii
VI 1939 – uczestniczy w Kongresie Polaków w Nykobiny (Dania)
VII 1939 – odwiedza polskie ośrodki duszpasterskie we Francji
IX 1939 – jako Przełożony Naczelny zarządza ewakuację Domu Macierzystego w Potulicach
IV 1940-1945 – przebywa w Generalnym Gubernatorstwie skąd kieruje życiem Towarzystwa, wizytuje większe skupiska chrystusowców studiujących prywatnie teologię, organizuje dla nich dni skupienia, rekolekcje, zajmuje się pracą duszpasterską i rekolekcyjną. Inspiruje udział Chrystusowców w organizowaniu duszpasterstwa dla wyjeżdżających na przymusowe roboty do Rzeszy oraz tam przebywających Polaków.
26 V 1945 – przyjeżdża do Poznania
21 VIII 1945 – Kardynał Założyciel powołuje Tymczasową Radę Naczelną i powtórnie mianuje ks. Ignacy Posadzy Przełożonym Naczelnym
IX 1946 – otwiera Niższe Seminarium Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu
21 X 1948 – jest obecny w ostatnich chwilach życia Założyciela ks. kard. Augusta Hlonda
IX 1949 – przenosi Niższe Seminarium Towarzystwa Chrystusowego z Poznania do Ziębic
X 1949 – otwiera Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu
1951 – zwołuje I Kapitułę Generalną, na której zostaje wybrany przełożonym generalnym. Kapituła Generalna nadaje mu tytuł Wspłzałożyciela Towarzystwa Chrystusowego.
1957 – II Kapituła Generalna wybiera ponownie ks. Posadzego przełożonym generalnym
1957 – wizytuje ośrodki polonijne we Francji, Niemczech i Włoszech
1958 – zakłada Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla
1963 – III Kapituła Generalna wybiera ponownie ks. Posadzego przełożonym generalnym. Do tej pory wysłał 42 księży do pracy wśród emigrantów polskich
1964 – zostaje członkiem Komisji Episkopatu ds. duszpasterstwa polonijnego
1968 – rezygnuje z funkcji przełożonego generalnego Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej
17 I 1984 – umiera w Puszczykowie koło Poznania