Misja Zgromadzenia Sióstr Misjonarek zrodziła się z duchowych i kulturalnych potrzeb polskich emigrantów, które dostrzegał Sługa Boży Ojciec Ignacy Posadzy, nasz Założyciel. Widząc ogromną potrzebę opieki duszpasterskiej polskich kapłanów i polskich sióstr wśród emigrantów pochodzących z naszej Ojczyzny, pozostawił swoim duchowym córkom charyzmat niesienia im wiary i polskości. Charyzmat ten realizujemy poprzez:

• ukochanie sprawy Bożej wśród Polonii,
• pragnienie ofiary z siebie,
• bezwarunkową karność wewnętrzną w duchu wiary.

Po kilkudziesięciu latach zadanie to jest ciągle aktualne: w dzisiejszym świecie naszym Braciom na emigracji zagraża utrata wiary, odejście od Kościoła, a także zatracenie tożsamości narodowej. Dlatego właśnie jesteśmy, dlatego pozostawiamy naszą ukochaną Ojczyznę i jedziemy wszędzie tam, gdzie biją polskie serca. Bo chcemy, aby one nie tylko biły, ale i żyły pełnią życia. Staramy się być znakiem Chrystusa we współczesnym świecie przez swoją postawę, strój zakonny, codzienną modlitwę i wykonywaną pracę. Niesiemy Polakom Chrystusa na obcą ziemię, pragniemy dzielić się z nimi wiarą i budować na obcych lądach skrawek umiłowanej Ojczyzny. Uczymy ich cenić polską kulturę i tradycję, aby mogli zachować swoją tożsamość wypływającą z duchowego dziedzictwa swojego narodu, przy jednoczesnym włączaniu się w nowe środowisko. 

„Na wychodźstwie polskie dusze giną. Trzeba je ratować!” – wołał do nas o. Ignacy, powtarzając te słowa za Sł. Bożym kard. Augustem Hlondem. Ufamy, że łaskę głębokiej wiary i moc wytrwania w niej możemy wysłużyć Polakom naszą modlitwą i ofiarą. Wszystko, cokolwiek czynimy, każdy nasz obowiązek i modlitwę, niezależnie od miejsca naszego posługiwania, oddajemy Jezusowi w ich intencji.  Zakres podejmowanych przez nas obowiązków jest bardzo szeroki. Mimo podobieństwa w pracach wykonywanych przez Siostry na poszczególnych placówkach, charakter każdej z nich jest inny. składa się na to wiele czynników, takich jak: kraj emigracji, czas i powód przybycia Polaków, a także ich wiek i stan zdrowia. Dlatego jeszcze do niedawna Misjonarkę można było spotkać czuwającą przy chorych w polskim Ośrodku w Penrhos w Walii, a dziś nadal odwiedzającą starszych i samotnych Polaków w Australii czy jako pielęgniarkę, która otacza swoją troską Brazylijczyków polskiego pochodzenia w Cruz Machado. W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie Siostry pracują przy parafiach, prowadzą polskie szkoły i przedszkola. W krajach europejskich najczęściej Misjonarki Chrystusa Króla posługują przy Polskich Misjach Katolickich. Podsumowując, swe apostolskie posłannictwo wypełniamy konkretnie przez:

• ożywianie życia duchowego
• rozwijanie znajomości Mszy Świętej i pełniejszego w niej uczestnictwa
• katechizację, opiekę nad chorymi i starszymi, zwłaszcza Polakami opuszczonymi na emigracji
• pracę z rodzinami, w kraju i za granicą
• pracę z dziećmi, tworząc: chórki, grupy teatralne, zespoły taneczne, harcerstwo, grupy ministranckie.

Pracujemy także w biurach parafialnych, w kuchniach, zakrystiach, w szpitalach, domach opieki i mediach.

Służba naszych Sióstr w skupiskach polonijnych stanowi główne zadanie dla Zgromadzenia, którego hasło brzmi: „WSZYSTKO DLA BOGA I POLONII ZAGRANICZNEJ!” Jednak oprócz niesienia Boga i podtrzymywania ojczystych tradycji wśród naszych rodaków, swoją troską siostrzaną obejmujemy naszych braci z innych kultur, krajów i wyznań. Jesteśmy siostrami dla tych wszystkich, których spotykamy na naszych drogach, świadome tego, że w każdym z nich zamieszkuje Chrystus.